Waarom moeten Christenen naar de kerk gaan? Hoe belangrijk is het?

See this page in: English

Sommige mensen maken grapjes over de 'Bed-Baptisten,' die 's zondagsmorgens vanuit hun bed naar de “Kerk op de Buis” kijken. Maar het is meer dan een grap. Veel mensen gaan gewoon nooit naar de kerk, of het moest zijn als hun neefje de rol van schaap moet spelen in het Kerstspel! Ze beweren bij hoog en laag, dat ze meer hebben aan een boswandeling dan aan een saaie preek.

Kan een Christen eigenlijk wel overleven als hij niet naar een kerk gaat? Sommige christen kunnen gewoon niet anders. Ze zitten gevangen in een ziekenhuisbed, of werken in een afgelegen gebied, waar nou eenmaal geen kerk is. En God is zeker in staat om hen van het nodige geestelijke voedsel te voorzien. Je kunt best naar de hemel gaan, al ga je niet naar een kerk.

Maar zelfs al is het technisch mogelijk om een christelijk leven te leiden in afzondering, het is niet normaal.

Als je een christen wordt, wordt je geroepen om een relatie met God te hebben (1 Cor. 1:9). Maar I John 1:3 stelt heel duidelijk, dat we een relatie aangaan, een gemeenschap, naar twee kanten: met God en met andere christenen.

Het Nieuwe Testament maakt geen onderscheid tussen christenen die naar de kerk gaan en christenen die niet naar de kerk gaan. Er wordt gewoon van uitgegaan, dat iedereen deelneemt aan de plaatselijke gemeentesamenkomst. Er is geen enkel geval vermeld van christenen die tot de universele kerk van Christus behoren, maar geen band hebben met de plaatselijke gemeente. Een leraar zei het eens zo: 'elke gedachte over gelukkig zijn met je redding of blij zijn dat je een Christen bent, terwijl je geisoleerd leeft van de anderen, is vreemd aan de opvattingen uit het Nieuwe Testament.' (Alan Stibbs, God's Church, p. 92). Waar Christenen, in het Nieuwe Testament, ook maar enigszins binnen bereik zijn van elkaar willen ze elkaar ontmoeten. Elke keer in het boek Handelingen, als de apostel Paulus ergens in een stad komt waar geen Christenen zijn, maakt hij een paar bekeerlingen en onmiddellijk organiseren ze zich in een groepje—een kleine kerk.

Hand. 20:7 geeft ons een kijkje in de praktijk van het leven van alle dag van de vroege kerk: "En toen wij op de eerste dag der week samengekomen waren om brood te breken, hield Paulus een toespraak tot hen." Voor Christenen in welke lokatie ook, was het regelmatig bijeenkomen een deel van hun leven.

Het is onlogisch om te zeggen, dat u een klein onderdeel bent van de universele kerk en dat u toch weigert samen te komen met dat gedeelte van die kerk dat in uw geografische gebied leeft. Het zou zo iets zijn alsof u zegt dat u een auto bezit, waarvan de rechter bumper in Phoenix is, de motor in Tucson en de wielen in Paradise Valley! U hebt helemaal geen auto; u hebt slechts het begin van de inventaris van een autosloperij. Hij functioneert helemaal niet totdat de onderdelen als eenheid werken.

De kerk moet samenkomen om zijn doelstellingen te kunnen laten functioneren.

Hier volgen enkele onvervangbare onderdelen van een Christen die niet kunnen werken als men geisoleerd leeft van zijn gemeente:

  1. HET GEBRUIK VAN DE GEESTELIJKE GAVEN - I Kor. 12 stelt duidelijk dat God elke Christen geestelijke gaven heeft gegeven. En vers 7 zegt expliciet, dat deze niet gegeven zijn om uzelf goed te voelen; ze moeten gebruikt worden tot algemeen welzijn! I Petr 4:10 beveelt ons om geestelijke gaven te gebruiken om anderen te helpen.

    Dezelfde passage leert ons dat we met andere Christenen moeten samenkomen, zodat zij hun gaven kunnen gebruiken om ons weer te versterken. Gods gave aan een prediker of leraar is voor niets geweest als niemand zou komen om naar hem te luisteren.

  2. GEZAMENLIJKE BEDIENING - De kerk wordt afgeschilderd als een lichaam in I Kor. 12, en Paulus legt uit dat elk deel van het lichaam ontworpen is om in de noden van andere lichaamsdelen te voorzien. Op dezelfde manier wil God dat ieder van ons de ander bijstaat in hun noden, dat we onze krachten gebruiken om hen te helpen daar waar ze zwak zijn. I Kor. 12:21 zegt het op deze manier: "En het oog kan niet zeggen tot de hand: ik heb u niet nodig." Eveneens kan een Christen beweren dat hij vandaag genoeg heeft aan zichzelf.

    Het Nieuwe Testament is vol van “de een de ander” geboden. We moeten elkander vertroosten (I Thess. 4:18), bouwt elkander op (I Thess. 5:11), belijdt elkander de zonden (Jac. 5:16), Bidt voor elkander (Jac. 5:16), en ga maar door. Hoe kunnen we deze aanwijzingen opvolgen als we wegblijven van de vergadering van gelovigen?

  3. VERANTWOORDING AFLEGGEN - God ontwierp de gemeente als een plaats waar geestelijke leiders kunnen waken over ons geestelijk welzijn, zoals herders over de kudde waken (I Petr. 5:1-4; Hebrews 13:17). Een Christen die alleen zichzelf de norm stelt, kan heel gemakkelijk in zondige daden of in een zondige houding vervallen; regelmatig contact met andere Christenen houdt ons scherp.

    Eigenlijk zou een enkel vers voldoende zijn geweest om bovenstaande vraag te beantwoorden: Hebr. 10:25 waarschuwt de lezers tegen het "verzuimen van onze eigen bijeenkomsten, zoals sommigen dat gewoon zijn."

Translation by: Josine

Auteur: Dr. John Bechtle.

Copyright © 1997, Films for Christ, All Rights Reserved - behalve als aangegeven op debijgevoegde “Usage and Copyright” bladzijde, die gebruikers van ChristianAnswers.Net het recht verleent om deze bladzijde te gebruiken voor thuis, persoonlijk getuigenis, kerk en school.

Films for Christ

ChristianAnswers.Net/dutch
Christian Answers Network
PO Box 577
Frankfort KY 40602

Go to index page ChristianAnswers.Net
CAN Home
Shortcuts
Christian Answers Network HOMEPAGE and Domein Gids