Hoe kwamen dieren uit de ark naar geïsoleerde plaatsen, zoals Australië?

Bekijk deze bladzijde in het: Engels (English)

Reconstructie van de ark van Noach uit de film "De wereld die verloren ging"

Laten we beginnen met vast te stellen, dat Gods woord inderdaad aangeeft, in duidelijke bewoordingen, dat de hele aardbol onder water werd gezet door een catastrofale watersnoodramp—de zondvloed. Alle schepselen die op het land leefden, die lucht ademden en niet in de ark waren stierven en de wereld werd weer bevolkt uit hen die overleefden in de ark.

Hoe kwamen de dieren in de ark?

Skeptici schilderen een beeld van Noach door op landen te wijzen, die ver van het Middenoosten zijn gelegen, waar dieren leven zoals kangeroes en koala's uit Australië en kiwi's uit Nieuw Zeeland. De Bijbel stelt echter, dat de dieren naar Noach kwamen. Hij hoefde ze niet te gaan ophalen (Genesis 6:20). God deed de dieren komen naar Noach. Er staat niet in de bijbel hoe God dat deed.

We weten ook niet hoe de geografie voor de zondvloed er uit zag. Als er destijds maar één continent was, dan is de vraag hoe de dieren naar de ark gekomen zijn, niet relevant.

De verspreiding van dieren na de zondvloed

Er zijn ernstige praktische limieten aan onze pogingen om het hoe en het waarom te vatten van iets dat eenmalig plaats vond, nergens in detail wordt beschreven en ook niet herhaald kan worden.

Ons beperkte begrip hiervan veroorzaakt problemen in het verklaren van elk detail van een willekeurige op zichzelf staande situatie. We kunnen niet teruggaan in een tijdmachine om na te gaan wat er gebeurde en onze verstandelijke reconstructies van hoe de wereld er uit zag na de zondvloed zal onvermijdelijk grote hiaten vertonen. Hierdoor vertoont het patroon van de migratie van dieren na de zondvloed hiaten, wat weer nieuwe vragen oproept voor het bijbelse scheppingsmodel. Er zijn echter toch sleutels, uit verschillende bronnen worden ons antwoorden aangereikt.

Sleutels uit de moderne tijd

Toen de Krakatau uitbarstte in 1883, bleef het eiland een paar jaar zonder dierlijke populatie, maar uiteindelijk werd het door een verscheidenheid aan schepsels gekleurd, niet alleen door insecten en wormen, maar ook door vogels, hagedissen, slangen en zelfs een paar zoogdieren. Niemand verwachtte dat zo'n groot aantal schepsels de oceaan zouden oversteken, maar blijkbaar gebeurde dat wel. Zelfs ofschoon ze over het algemeen kleiner zijn dan de schepsels die we hier willen bespreken, illustreert het toch wel dat onze verbeelding wat betreft deze zaken het soms af laat weten.

Landbruggen

Evolutionisten erkennen dat mens en dier vroeger zonder problemen de Beringstraat over konden komen, die Azië en Amerika van elkaar scheidt.[1] Voordat de opvatting van het uiteendrijven van de continenten algemeen aanvaard werd, was de opvatting van de evolutionisten volledig gericht op een verlaging van het zeeniveau gedurende de ijstijd (waardoor water in het ijs werd opgesloten) om landbruggen te vormen, die in staat stelden van Europa bijna helemaal tot Australië en de naburige eilanden te komen, bij voorbeeld.

Het bestaan van sommige diepwatergeulen langs de route naar Australië bevestigt deze opvatting. Geologen van evolutionistisch pluimage geloven zelf ook dat er grote aardverschuivingen zijn geweest, die vergezeld gingen van aanzienlijke verhogingen en dalingen van de zeebodem, in de tijdsperiode die men associeert met de ijstijd. Bij voorbeeld, van delen van Californië neemt men aan dat de zeebodem duizenden meters omhoog gekomen is gedurende de ijstijd, wat ze het Pleistoceen noemen (een van de de recentste periode van de veronderstelde geologische periodes). over het algemeen beschouwen creationisten de pleistocene sedimenten als zijnde van na de zondvloed, de periode waarin deze grote migraties plaats vonden.

Op dezelfde wijze zijn andere landgebieden, inclusief delen van deze landbruggen onder water komen te liggen rond diezelfde tijd.[2]

Er is een wijdverspreide, maar niet juiste opvatting, dat buideldieren slechts in Australië worden gevonden, waardoor het idee wordt ondersteund, dat ze zich daar hebben geëvolueerd. Echter levende buideldieren, oppossums, worden ook gevonden in Noord- en Zuidamerika en fossiele buideldieren zijn op elk continent gevonden. Eierleggende zoogdieren werden vroeger ook beschouwd als zijnde uniek voor Australië, maar de ontdekking in 1991 van een tand van een fossiel vogelbekdier in Zuidamerika deed de wetenschap versteld staan.[3] Daarvoor, aangezien evolutionisten aannemen, dat alle organismen zich uit een gezamenlijke voorouder ontwikkelden, moet migratie tussen Australië en andere werelddelen door alle wetenschappers, hetzij evolutionisten of creationisten, worden beschouwd als een reëele mogelijkheid.

Creationisten geloven over het algemeen dat er slechts een ijstijd was na en als gevolg van de zondvloed. Het verlaagde zeeniveau in die tijd maakte het mogelijk dat dieren eeuwenlang konden migreren over landbruggen. Sommige creationisten denken zelfs aan een breuk in de continenten na de zondvloed, in de dagen van Pelech. Dit zou ook de reden kunnen zijn, dat dieren zich in meerdere eeuwen konden verspreiden zonder dat er in dat geval landbruggen waren. Maar de opvatting van brekende continenten in de tijd van Pelech wordt niet algemeen aangehangen in creationistische kringen.

Is de kangeroe helemaal naar Australië gesprongen?

Hoe maakten de dieren de lange reis vanuit het gebied van de Ararat We laten even buiten beschouwing de opzienbarende verhalen, die de ronde doen over individuele dieren die verbazingwekkende reizen maakten van honderden kilometers. De eerste kolonisten lieten een klein aantal konijnen los in Australië. Vandaag de dag worden er wilde konijnen helemaal aan het andere eind van Australië gevonden (in feite overal) op dit uitgestrekte continent. Betekent dat dan dat een enkel konijn in staat geweest moest zijn om heel Australië door te huppelen? Natuurlijk niet. Aan creationisten wordt vaak spottend gevraagd, "Sprong de kangaroe helemaal naar Australië?" Aan het voorbeeld van de verspreiding van konijnen in Australië kunnen we zien wat een domme vraag dat is.

Populaties van dieren hebben eeuwen de tijd gehad om te migreren, betrekkelijk langzaam, gedurende vele generaties. Tussen twee haakjes, de tegenovergestelde vraag (ook veel gesteld), of de twee kangaroes heel de weg van Australië naar de ark gesprongen zijn is ook eenvoudig te beantwoorden. De continenten die we nu hebben, met hun afzettingen van sedimenten, rotsen, afgezet tijdens de zondvloed, zijn hoe dan ook niet hetzelfde als in de wereld voor de zondvloed.

We bezitten ook geen informatie over hoe de dieren voor de vloed waren verdeeld over de aarde. Kangeroes (en dat geldt ook voor alle andere schepselen) leefden misschien helemaal niet op een geïsoleerde landmassa. Genesis 1:9 geeft de suggestie dat er wellicht maar alleen een landmassa was. ("God zei: ‘Het water onder de hemel moet naar één plaats stromen, zodat er droog’ land verschijnt.") Alles wat we weten is, dat kangeroes misschien wel op een steenworp afstand van Noach hebben geleefd toen hij bezig was met het bouwen van de ark.

Men zou kunnen vragen, als schepselen naar Australië migreerden gedurende een lange tijd (dat wil zeggen naar plaatsen zoals Indonesië misschien wel) waarom hebben we dan geen fossielen onderweg gevonden in die gebieden?

Fossilisatie is een zeldzaam gebeuren, het vereist als regel plotseling bedolven worden (zoals tijdens de vloed) om ontbinding te voorkomen. In Israël leefden leeuwen tot betrekkelijk voor kort. Maar we vonden geen leeuwenfossielen in Israël, toch nemen we aan door de vele historische verhalen die erover bekend zijn dat ze er wel geleefd hebben. De miljoenen bizons, die eens de Verenigde Staten bevolkten hebben zo goed als geen fossielen achtergelaten. Dus waarom zou het een verrassing zijn, dat kleine populaties, naar we aannemen onder druk van migratie van mededingers en roofdieren, misschien een paar generaties lang in een gebied leefden, maar daar geen fossielen achter hebben gelaten?

Unieke organismen

Een ander issue is waarom bepaalde dieren (en planten) alleen maar gevonden worden op een en dezelfde plaats. Waarom wordt soort x alleen maar gevonden in Madagascar en soort y alleen maar in de Seychellen? Vaak worden vragen zoals deze gesteld om aan te geven dat de vraagsteller zelf gelooft, dat soort y daar altijd voorkwam en nooit ergens naar toe is gemigreerd. Dat is mogelijk, maar daar gaat het helemaal niet om. Alles wat we uit de momentele gang van zaken kunnen afleiden is dit: dat Madagaskar of de Seychellen de enige plaatsen zijn waar soort x of y nog steeds overleven.

De voorouders van de huidige kangeroes zouden dochterpopulaties gehad kunnen hebben in verscheidene delen van de wereld, die later uitstierven. Misschien overleefden de buideldieren alleen maar in Australië, omdat ze daar arriveerden vóór de zoogdieren (we suggereren alleen maar dat er “random” processen aan de gang waren bij de keuze van de bestemming), en dat ze later geïsoleerd werden van de zoogdieren, waardoor ze beschermd werden tegen competitie en aanvallen van roofdieren.

Palm Valley in Centraal Australië herbergt een unieke sortering palmen, Livingstonia mariae, die nergens anders in de wereld voorkomen. Betekent dat nou echt, dat de zaden daarvan alleen maar naar deze beperkte plaats gedreven zijn? Natuurlijk niet. De huidige modellen van het klimaat na de zondvloed geven aan, dat de wereld nu veel droger is dan in de eerste eeuwen na de zondvloed. Evolutionisten geloven zelf ook, dat in de recente tijd (naar evolutionaire standpunten gemeten dan wel) de Sahara weelderig groen was en dat Centraal Australië een vochtig, tropisch klimaat bezat. De Livingstonia Mariae Palm zou heel goed wijdverspreid hebben kunnen zijn over heel Australië, misschien ook nog wel in andere plaatsen waar het nu erg droog is, zoals delen van Afrika.

De palm heeft overleefd in Palm Valley, want daar werd hij beschermd tegen het grote uitdrogen, dat de rest van het uitgestrekte centraal Australië beïnvloedde. Op geen enkele andere plaats overleefde hij. Overal stierf hij uit.

Deze situatie, van veranderende vegetatie bij veranderend klimaat moeten we in gedachten houden als we het hebben over de migratie van dieren na de zondvloed—in het bijzonder bij de tegenwerpingen (en karikaturen) die ons naar het hoofd geworpen worden. Bijvoorbeeld, hoe konden schepselen, die vandaag de dag een regenwoud nodig hebben duizenden kilometers sjokken door een bloedhete woestijn onderweg naar hun huidige bestemming? Het antwoord is, dat het toen nog geen woestijn was!

De koala en andere gespecialiseerde types

Koala’s in een boom in Australië

Een paar problemen zijn moeilijker op te lossen. Er zijn bijvoorbeeld schepselen, die bepaalde condities nodig hebben of op een erg speciaal dieet leven, zoals de Reuzenpanda van China of de Australische Koala. We weten natuurlijk niet, of er bamboescheuten of Eucalyptusblaadjes[4] helemaal langs hun eventuele vroegere paden hebben gegroeid. Dat kan zelfs ook nog de route hebben bepaald die ze genomen hebben.

Maar er is in elk geval nog een andere mogelijkheid. De behoefte aan uniek voedsel of speciale voorwaarden om te overleven kan het gevolg zijn van specialisatie, een zich steeds meer beperkende keuze van sommige populaties. Dat wil zeggen, het kan ontstaan zijn door een verloren gegane genetische informatie, van het uitdunnen van de gemeenschappelijke genenpool door degenererende mutatie. Een goed voorbeeld is de vele huidige hondenrassen, die door de mens gefokt zijn (ofschoon natuurlijke condities dit ook kunnen doen), die minder gehard zijn in het wild, dan hun bastaard voorouders. Bijvoorbeeld, de St. Bernhard draagt een mutatiedefect bij zich, een overactieve schildklier, wat inhoudt dat hij in een koude omgeving moet leven om oververhitting te voorkomen.

Kortom, de voorouders van zulke schepselen waren niet zo uitgespecialiseerd, toen ze uit de ark kwamen. Ze waren meer gehard dan hun afstammelingen, die slechts een gedeelte van die originele genpool van informatie dragen.[5] Met andere woorden, de voorouder van de koala kan zeker in staat geweest zijn om op een gevarieerder dieet te leven. Zo'n uitleg is het resultaat van de huidige biologische inzichten. Wie weet neemt de kennis nog toe en zullen de overblijvende vragen nog weer verder opgelost worden.

Zulke veranderingen behoeven geen lange tijdsperiode in beslag te nemen voor dieren onder migratiedruk. De eerste kleine populatie die er was zou al snel kunnen opbreken in dochterpopulaties, die in verschillende richtingen uiteen gingen en die elk een deel van de genpool droegen van het originele paar dat de ark verliet.

Soms sterft er een hele populatie uit; soms allemaal, op een gespecialiseerd type na. Daar waar alle subtypen overleven, zich vermenigvuldigen, vinden we soms een geweldige diversiteit onder groepen schepselen, die blijkbaar afstammen van één geschapen soort. Dit verklaart waarom een paar duidelijk verwante species ver verwijderd van elkaar gevonden worden.

De luiaard, een traagbewegend wezen, lijkt meer tijd nodig gehad te hebben dan de Schrift toestaat om de lange reis te maken van de Ararat naar zijn huidige woongebied. Misschien is zijn huidige conditie ook het gevolg van een dergelijk evolutionistisch proces. Als men echter rekent met de huidige verspreiding van dieren hebben de evolutionisten zelf het idee geuit, dat bepaalde primaten over honderden kilometers open water hebben gereisd op grote matten van samengeklonterde vegetatie, die afgerukt werd in stormen.[6] Inderdaad heeft men onlangs ontdekt, dat leguanen in de Caribische Eilanden honderden kilometers op deze manier tussen de eilanden onderling hebben afgelegd.[7]

De Bijbel tekent een patroon van verspreiding van dieren en mensen na de zondvloed, dat de fossiele verspreiding van bijvoorbeeld apen en mensen verklaart. In afzettingen van na de zondvloed in Afrika worden fossielen van staartloze apen onder menselijke fossielen gevonden. Evolutionisten beweren dat dit komt doordat mensen uit apen zijn geëvolueerd, maar er is nog een andere verklaring voor te vinden. Het zou kunnen zijn, dat dieren, inclusief apen, zich over de aarde begonnen te verspreiden vlak na de zondvloed, daarentegen vertelt de bijbel ons, dat mensen zich niet wilden verspreiden (Genesis 9:1, 11:1-9). De verspreiding van de mens begon pas na Babel, een paar honderd jaar na de zondvloed. Zo'n vertraging zou de reden kunnen zijn dat fossielen van sommige apensoorten constant onder menselijke fossielen werden gevonden, aangezien mensen later in Afrika arriveerden dan de apen.[8]

We zullen wel nooit de exacte antwoorden kunnen vinden op elk van deze vragen, maar zeker kan men zien, dat de problemen veel minder groot zijn dan aanvankelijk aangenomen.[9] Als men alle feiten op een rijtje zet, de bijbelse, geologische en antropologische kennis over de zondvloed, getuigt het van logica om de beschrijving in Genesis over de dieren die zich verspreidden vanuit een centraal punt als waar aan te nemen.[10] En niet alleen dat, maar het bijbelse model biedt ook nog een excellent framewerk voor wetenschappelijke studie over deze kwestie.

KANGEROES - Waar komen ze vandaan? Waarom een buidel? Waarom springen ze? Zijn ze geëvolueerd uit een ander dier? Antwoord

Voetnoten

1. S.A. Elias, S.K. Short, C.H. Nelson, and H.H. Birks, “Life and Times of the Bering Land Bridge,” Nature, 1996, 382:60-63.

2. Let wel dat het gebied rond het noorden van Australië tot Zuidoost Azië een tektonisch actief gedeelte in de wereld is.

3. Anon., "Platypus Tooth Bites Hard into Long-held Beliefs," Creation, 1992, 14(1):13, gebaseerd op een artikel in New Scientist, Augustus 24, 1991. Een vogelbekdier is een monotreme (een eierbarend zoogdier).

4. Eigenlijk kan de koala andere soorten eucalyptusbladeren eten. Australië heeft ongeveer 500 soorten eucalyptus(gom)bomen. Koala's eten de bladeren van ongeveer 20 soorten, met de blauwe gomboom als favoriet. Recent onderzoek heeft aangetoond dat het vasthouden aan eucalyptus eigenlijk gewoon een verslaving aan bepaalde chemicaliën in de bladeren is van de soort waarvan hij het eerst iets binnenkrijgt via de moedermelk. Koala's die met de fles worden grootgebracht kunnen goed overleven op een niet-eucalyptus diëet (zie CEN Technical Journal 8(2):126). Ook van de reuzenpanda, die normaliter van bamboescheuten leeft, weet men dat hij soms ook kleine dieren eet.

5. Zie Origin of Races hoe een erg lichtgetint ras ontstaan kan uit een middenbruin ras door het missen van een bepaalde genetische informatie bij de ouders.

6. Anon., “Hitchhiking Lemurs,” Creation, 1993, 15(4):11, commentaar op J. Tattersall, “Madagascar's Lemurs,” Scientific American, 1993, 268(1):90-97.

7. Anon., “Surfing Lizards Wipe Out Objections,” Creation, 1999, 21(2):8.

8. Dr. Sigrid Hartwig-Scherer, paleoantropoloog, op video, The Image of God, Keziah Videos.

9. In recente literatuur over enige problemen bij de verspreiding van dieren, zelfs binnen het evolutionaire framewerk, werd er terloops een suggestie gedaan dat de mens vroeger toch misschien wel een betere botenbouwer en navigator is geweest dan eerder aangenomen. Verscheidene typen dieren zouden zodoende meegekomen zijn met de mensen op boten over de zee. Dit moet men toch als optie aanhouden in sommige gevallen. Dieren die op deze wijze naar een nieuw werelddeel verhuisden deden het daar erg goed, zelfs als de mensen waarmee ze kwamen er niet bleven wonen, of uitstierven.

10. Voor verdere studie: J. Whitcomb and H. Morris, The Genesis Flood, (Phillipsburg, NJ: Presbyterian and Reformed Publ. Co., 1961); J. Woodmorappe, "Causes for the Biogeographic Distribution of Land Vertebrates After the Flood," Proc. Second ICC, Pittsburgh, PA, 1990, pp. 361-367.

Vragen die ermee verband houden

• Staat er in de bijbel dat de zondvloed de hele aarde bedekte? Antwoord
• Kon de ark van Noach werkelijk alle dieren tijdens de zondvloed bevatten? Antwoord
• De zondvloed - Waar kwam het water vandaan? Antwoord
• De zondvloed - Waar ging het water na de vloed naar toe? Antwoord

[ Als deze informatie u van dienst is geweest, wilt u dan biddend overwegen om een donatie te geven om de kosten te dekken voor deze geloofsopbouwende dienst, die beschikbaar is voor u en uw gezin! Donaties zijn aftrekbaar van de belasting. ]

Vertaald door: Josine

Uitgegeven door Don Batten, Ph.D. / Auteurs: Ken Ham, Jonathan Sarfati, and Carl Wieland, overgenomen uit The Revised & Expanded Answers Book (Master Books, 2000).

Uitgegeven door Creation Ministries International

Text copyright © 1996, 1999, 2000, 2005, Creation Ministries International, Alle rechten gereserveerd - behalve als aangegeven op bijgaande “Usage and Copyright” pagina, die gebruikers van ChristianAnswers.Net het recht verleent om deze bladzijde te gebruiken voor persoonlijk getuigenis, kerken en scholen. Illustraties en layout copyright, 1999, 2005, Films for Christ. Alle rechten gereserveerd.

ChristianAnswers.Net/dutch
Christian Answers Network
PO Box 577
Frankfort KY 40602
USA