Derlemeci (Ecclesiastes)
Bölüm 12
1-2 Bu yüzden zor günler gelmeden,
“Zevk almıyorum” diyeceğin yıllar yaklaşmadan,
Güneş, ışık, ay ve yıldızlar kararmadan,
Ve yağmurdan sonra bulutlar geri dönmeden,
Gençlik günlerinde seni Yaratan'ı anımsa.
3 O gün, evi bekleyenler titreyecek,
Güçlüler eğilecek,
Öğütücüler azaldığı için duracak,
Pencereden bakanlar kararacak.
4 Değirmen sesi yavaşlayınca,
Sokağa açılan çift kapı kapanacak,
İnsanlar kuş sesiyle uyanacak,
Ama şarkıların sesini duyamayacaklar.
5 Dahası yüksek yerden,
Sokaktaki tehlikelerden korkacaklar;
Badem ağacı çiçek açacak,
Çekirge ağırlaşacak,
Tutku zayıflayacak.
çünkü insan sonsuzluk evine gidecek,
Yas tutanlar sokakta dolaşacak.
6 Gümüş tel kopmadan,
Altın tas kırılmadan,
Testi çeşmede parçalanmadan,
Kuyudaki su dolabı kırılmadan,
7 Toprak geldiği yere dönmeden,
Ruh onu veren Tanrı'ya dönmeden, seni Yaratan'ı anımsa.
8 “Her şey boş” diyor Derlemeci, “Bomboş!”
Son Söz
9 Derlemeci yalnız bilge değildi, bildiklerini halka da öğretiyordu. Hesap etti, araştırdı ve birçok özdeyişi düzene soktu.
10 Güzel sözler bulmaya çalıştı. Yazdıkları gerçek ve doğrudur.
11 Bilgelerin sözleri üvendire gibidir, derledikleri özdeyişlerse, iyi çakılan çivi gibi; bir tek Çoban tarafından verilmişler.
12 Bunların dışındakilerden sakın, evladım. Çok kitap yazmanın sonu yoktur, fazla araştırma da bedeni yıpratır.
13 Her şey duyuldu, sonuç şu:
Tanrı'ya saygı göster, buyruklarını yerine getir,
Çünkü insanın bütün görevi budur.
14 Tanrı her işi, her gizli şeyi yargılayacaktır,
İster iyi ister kötü olsun.
|
