Eyüb (Job)Bölüm 3Eyüp Konuşuyor 1-2 Sonunda Eyüp ağzını açtı ve doğduğu güne lanet edip şöyle dedi: 3 “Doğduğum gün yok olsun, 4 Karanlığa bürünsün o gün, 5 Karanlık ve ölüm gölgesi sahip çıksın o güne, 6 Zifiri karanlık yutsun o geceyi, 7 Kısır olsun o gece, 8 Günleri lanetleyenler, 9 Akşamının yıldızları kararsın, 10 Çünkü sıkıntı yüzü görmemem için 11 “Neden doğarken ölmedim, 12 Neden beni dizler, 13 Çünkü şimdi huzur içinde yatmış, 14 Yaptırdıkları kentler şimdi viran olan 15 Evlerini gümüşle dolduran 16 Neden düşük bir çocuk gibi, 17 Orada kötüler kargaşayı bırakır, 18 Tutsaklar huzur içinde yaşar, 19 Küçük de büyük de oradadır, 20 “Niçin sıkıntı çekenlere ışık, 21 Oysa onlar gelmeyen ölümü özler, 22 Mezara kavuşunca 23 Neden yaşam verilir nereye gideceğini bilmeyen insana, 24 çünkü iniltim ekmekten önce geliyor, 25 Korktuğum, 26 Huzur yok, sükûnet yok, rahat yok, |