Eyüb (Job)Bölüm 32Elihu 1 Böylece bu üç kişi Eyüp'e yanıt vermekten vaz geçti, çünkü Eyüp kendi doğruluğundan emindi. 2 Ram ailesinden Bûzlu Barakel oğlu Elihu Eyüp'e çok öfkelendi. Çünkü Eyüp kendini Tanrı'dan haklı görüyordu. 3 Elihu Eyüp'ün üç arkadaşına da öfkelendi, çünkü Eyüp'ü suçlamalarına karşın sağlam bir yanıt bulamamışlardı. 4 Elihu Eyüp'le konuşmak için sırasını beklemişti, çünkü ötekiler yaşça kendisinden büyüktü. 5 Bu üç kişinin başka bir şey söyleyemeyeceğini görünce öfkesi alevlendi. 6 Bûzlu Barakel oğlu Elihu şöyle konuştu: 7 'Çok gün görenler konuşsun' dedim, 8 Oysa insana ruh, 9 Akıl yaşta değil baştadır. 10 “Bu yüzden, 'Beni dinleyin' diyorum, 11 Siz konuşurken ben bekledim, 12 Bütün dikkatimi size çevirdim. 13 'Biz bilgeliğe eriştik, 14 Ama Eyüp'ün sözlerinin hedefi ben değildim, 15 “Onlar yıldı, yanıt veremiyorlar artık, 16 Onlar konuşmuyor diye ben beklemeli miyim, 17 Benim de söyleyecek sözüm var, 18 çünkü içim dolu, 19 İçim açılmamış şarap gibi, 20 Konuşup rahatlamalıyım, 21 Kimseye ayrıcalık göstermeyecek, 22 çünkü yaltaklanmayı bilsem, |