Eyüb (Job)
Bölüm 37
1 “Yüreğim titrer buna,
2 Dinleyin, gürleyen sesini dinleyin,
3 Şimşeğini göğün altındaki her yere,
4 Ardından bir ses gümbürder,
5 Tanrı'nın sesi şaşılacak biçimde gürler,
6 Çünkü kara, 'Yere düş' der,
7 Yarattığı bütün insanlar ne yaptığını bilsin diye,
8 Hayvanlar kovuklarına girer,
9 Kasırga yuvasından kopar,
10 Tanrı'nın soluğu suları dondurur,
11 Bulutlara nem yükler,
12 Yeryüzünde ne buyurursa yapmak üzere
13 Ya insanları cezalandırmak
14 “Dinle, Eyüp,
15 Tanrı'nın bulutları nasıl düzenlediğini,
16 Bulutların dengesini,
17 Dünyanın soluğu kesildiğinde
18 Dökme tunç bir ayna kadar sert olan gökkubbeyi
19 “O'na ne söyleyeceğimizi öğret bize,
20 Konuşmak istediğim O'na söylenebilir mi?
21 Rüzgar geçip göğü temizlediğinde
22 Altın parıltısı geliyor kuzeyden,
23 Her Şeye Gücü Yeten'e biz ulaşamayız.
24 Bu yüzden insanlar O'na saygı duyar,