Eyüb (Job)Bölüm 391 “Dağ keçilerinin ne zaman doğurduğunu biliyor musun? 2 Sen mi sayıyorsun doğuruncaya dek geçirdikleri ayları? 3 Çöküp yavrularını doğurur, 4 Güçlenir, kırda büyür yavrular, 5 “Kim yaban eşeğini başı boş gönderdi, 6 Yurt olarak ona bozkırı, 7 Kentteki kargaşaya güler o, 8 Otlamak için tepeleri dolaşır, 9 “Yaban öküzü sana kulluk etmek ister mi? 10 Sabanla yarık açsın diye ona bağ vurabilir misin? 11 Çok güçlü diye ona bel bağlayabilir misin? 12 Ekinini getireceğine, Not
13 “Devekuşunun kanatları sevinçle dalgalanır, 14 Devekuşu yumurtalarını yere bırakır, 15 Ayak altında ezilebileceklerini, 16 Yavrularına sert davranır, kendinin değilmiş gibi, 17 Çünkü Tanrı ona bilgelik bağışlamamış, 18 Yine de koşmak için kabarınca 19 “Sen mi ata güç verdin, 20 Sen misin onu çekirge gibi sıçratan, 21 Ayakları toprağı şiddetle eşer, 22 Korkuya güler, hiçbir şeyden yılmaz, 23 Ok kılıfı, parıldayan mızrak ve pala 24 Coşku ve heyecanla uzaklıkları yutar, 25 Boru çaldıkça, 'Hi!' diye kişner, 26 “Atmaca senin bilgeliğinle mi süzülüyor, 27 Kartal senin buyruğunla mı yükseliyor, 28 Uçurum kıyılarında konaklıyor, 29 Oradan gözetliyor yiyeceğini, 30 Onun yavruları kanla beslenir, |