Zebur (Psalms)
Bölüm 2
1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa,
Neden boş planlar yapar bu halklar?
2 Yeryüzü kralları ayaklanıyor,
Önderler birleşiyor
RAB'be ve meshettiği krala karşı.
3 “Koparalım onların kayışlarını” diyorlar,
“Atalım üzerimizden bağlarını.”
4 Göklerde oturan Rab gülüyor,
5 Sonra öfkeyle uyarıyor onları,
Gazabıyla dehşete düşürüyor
6 Ve, “Ben kralımı
Kutsal dağım Siyon'a oturttum” diyor.
7 RAB'bin fermanını ilan edeceğim:
Bana, “Sen benim oğlumsun” dedi,
“Sana bugün baba oldum.
8 Dile benden, miras olarak sana ulusları,
Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
9 Demir asayla kıracaksın onları,
Toprak kap gibi parçalayacaksın.”
10 Ey krallar, akıllı olun!
Ey dünya önderleri, ders alın!
11 RAB'be korkuyla hizmet edin,
12 Oğulu öpün ki öfkelenmesin,
Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz.
çünkü öfkesi bir anda alevleniverir.
Ne mutlu O'na sığınanlara!
|
