Zebur (Psalms)Bölüm 34Davut'un mezmuru Avimelek'in önünde kendini deli gösterip kovulduğu, gittiği zaman 1 Her zaman RAB'be övgüler sunacağım, 2 RAB'le övünürüm, 3 Benimle birlikte RAB'bin büyüklüğünü duyurun, 4 RAB'be yöneldim, yanıt verdi bana, 5 O'na bakanların yüzü ışıl ışıl parlar, 6 Bu mazlum yakardı, RAB duydu, 7 RAB'bin meleği O'ndan korkanların çevresine ordugah kurar, 8 Tadın da görün, RAB ne iyidir, 9 RAB'den korkun, ey O'nun kutsalları, 10 Genç aslanlar bile aç ve muhtaç olur; 11 Gelin, ey çocuklar, dinleyin beni: 12 Kim yaşamı seviyorsa, 13 Dilini kötülükten, 14 Vazgeçin kötülükten, iyilik yapın; 15 RAB'bin gözleri doğru insanların üzerindedir, 16 RAB'bin yüzü kötülere karşıdır, 17 Doğrular yakarır, RAB duyar; 18 RAB gönlü kırıklara yakındır, 19 Doğrunun dertleri çoktur, 20 Bütün kemiklerini korur, 21 Kötü insanın sonu kötülükle biter, 22 RAB kullarını fidyeyle kurtarır, |