Bekijk deze bladzijde in het: Engels (English), Indonesisch, Spaans Lees het verhaal van Jezus’ kruisiging. Ga…
In vroegere tijden was kruisiging een algemeen gebruikte straf onder heidense naties. Het is niet zeker of het door de oude Joden werd gebruikt; waarschijnlijk niet. De meest gangbare straffen waren volgens Mozaïsche wetten waren: door het zwaard (Exodus 21), verstikking, vuur (Lev. 20) en steniging (Deut. 21). Kruisiging werd beschouwd als de ergste vorm van sterven en voor een Jood was er bovendien nog de angst voor de vloek in Deut. 21:23. Deze straf begon door het slachtoffer te onderwerpen aan geseling. In het geval van onze Heer echter, vond deze geseling plaats voordat de doodstraf over hem was uitgesproken en die straf werd opgelegd door Pilatus met als doel waarschijnlijk medelijden op te wekken, om te voorkomen dat er een verdere straf op zou volgen. De veroordeelde persoon droeg zijn eigen kruis naar de executieplaats, die buiten de stad lag, op een opvallende plaats die daarvoor gereserveerd was. Voordat het nagelen aan het kruis begon, werd er soms een soort verdovend middel gegeven van azijn vermengd met gal en mirre (de sopor) om de pijnscheuten uit te schakelen. Onze Heer weigerde de beker, opdat zijn gevoel helder zou blijven (Mat. 27:34). De spons met azijn, zure wijn, posca, de algemene drank van de Romeinse soldaten, die op een hysop stengel was vastgezet werd aan onze Heer aangeboden uit minachtend medelijden (Mat. 27:48; Lucas 23:36). Waarschijnlijk proefde hij ervan om zijn vreselijke dorst te lessen (Joh. 19:29). De verslagen die worden gegeven van de kruisiging van onze Heer zijn volstrekt in overeenstemming met de gebruiken en praktijken van de Romeinen in zulke gevallen. Hij werd gekruisigd tussen twee criminelen (Jesaja 53:12; Lucas 23:32)en werd gadegeslagen door een groep van vier soldaten (Joh. 19:23; Mat. 27:36, 54) met hun centurion. Het breken van de beenderen van de gekruisigde had ten doel de dood te bespoedigen en hen uit de problemen te houden (Joh. 19:31), maar de ongebruikelijke snelle dood van onze Heer (19:33) komt op rekening van zijn eerder lijden en zijn grote zielensmart. Het nalaten van het breken van zijn beenderen was de vervulling van een symbool (Ex. 12:46). Hij stierf letterlijk aan een gebroken hart, een verscheurd hart en daardoor ontstond de stroom bloed en water uit de wond die de speer van de soldaat maakte (Joh. 19:34). Onze Heer sprak gedenkwaardige woorden aan het kruis, en wel: ‘Vader vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.’ (Lucas 23:34). “Ik verzeker je, nog vandaag zul je met mij in het paradijs zijn.’ (23:43) en ook nog Joh. 19:26, Mat. 27:46, Marc. 15:34, Joh. 19:28, Lucas 23:46, en Joh. 19:30 (‘Het is volbracht’) [ Als deze informatie u van dienst is geweest, wilt u dan biddend overwegen om ons een donatie te geven voor het betalen van de kosten om deze geloofsopbouwende dienst beschikbaar te maken voor u en uw gezin! ] Translated by: Josine Auteur: Matthew G. Easton, Uitgegeven door: Paul S. Taylor. Zie ook:Lees historische en bijbelse feiten over Jezus Christus, plus antwoorden op uw vragen. Ga…
Provided by Films for Christ Copyright © 2001, Films for Christ, alle rechten voorbehouden – behalve als aangegeven op bijgaande “Usage and Copyright” bladzijde die gebruikers van ChristianAnswers.Net het recht verleent om deze bladzijde te gebruiken voor thuis, persoonlijk getuigenis, kerken en scholen. ChristianAnswers.Net |